In een wereld waarin muren bouwen het enige lijkt te zijn wat sommigen willen, en waarin met ‘ieder voor zich’ de kiemen zijn gezaaid voor onverschilligheid en geweld, breekt Vincen Beeckman (geb. Brussel, 1973) met zijn geëngageerde fotografie door alle muren heen. Zijn foto’s leggen loopbruggen. Ze spinnen ragfijne draden tussen mensen, burgers en voorbijgangers. Al maar dan tien jaar gaat Beeckman naar het Klein Kasteeltje, een 19de-eeuwse kazerne aan het kanaal. Sinds 1986 wordt dit gebouw in hartje Brussel gebruikt als opvangcentrum voor asielzoekers (sinds 2002 onder het beheer van Fedasil). Hij legt er contact met de bewoners van de vleugel voor niet-begeleide minderjarige vreemdelingen. Dat gebeurt niet met woorden, want Beeckman spreekt geen Pasjtoe of Albanees, maar via het nemen van foto’s: zo raken ze met elkaar in gesprek en wisselen ze van gedachten. Beeckman maakt geen grote reportages of sensationele foto’s. Eenvoud en nabijheid staan voorop – wat concreet betekent dat een foto niet aan strikte regels hoeft te beantwoorden: foto’s maken kun je op allerlei manieren en je hoeft er zelfs geen fotograaf voor te zijn. Beeckman fotografeert zelf, verzamelt selfies en stimuleert de mensen die hij ontmoet om foto’s te maken met wegwerpcamera’s. A castle made of sandbestaat uit zeer uiteenlopende beelden die toch een geheel vormen, als zandkorrels die samenklitten tot een zandkasteel – foto’s die ons aanspreken en doen nadenken, foto’s die het verhaal vertellen van mensenlevens die door geen enkele golf mogen worden weggespoeld.
Vincen Beeckman, lid van het vroegere collectief BlowUp, verzorgt de programmatie van Recyclart, een multidisciplinair kunstencentrum waar ontmoeting, experiment, de heropleving van het stadsweefsel en de band tussen het sociale en het artistieke centraal staan.
