Nadat Mitch Epstein vijf jaar lang door de Verenigde Staten reisde voor zijn project American Power, waarin hij de interactie onderzocht tussen energieproductie en -verbruik, het industriële corporatisme en de catastrofale gevolgen hiervan voor het milieu, besliste de kunstenaar in zijn eigen stad te blijven voor een zwart-witte ode aan de natuur. Zowel de vrij in het rond groeiende als de zorgvuldig gesnoeide bomen die Mitch Epstein fotografeert, vormen een doortastend geheugen van de stad New York, een getuigenis van de symbiotische relatie tussen de stadsbewoners en hun bomen. Net als Eugène Atget, die in het begin van de 20ste eeuw de bomen in Parijs fotografeerde, individualiseert Mitch Epstein het plantaardige element, legt hij het accent op de typische eigenschappen van de bomen. Heel wat van deze – nu statige – bomen zijn in New York aanbeland als souvenir of als cadeau van diplomaten. Ondanks de steeds groter wordende stad, die geleidelijk aan terrein won, zijn ze blijven groeien. De gastvrije maar harde stad New York wordt getypeerd door een grote diversiteit van de bevolking, afkomstig uit immigratie. Epsteins portretten van bomen zijn zowel metaforen als monumenten. De gefotografeerde bomen staan op de voorgrond, worden uit het decor van de stad gehaald en krijgen een plaats als acteurs in het stadsleven. New York, bomenstad. 'Hoe meer bomen in de stad ik gefotografeerd had, hoe meer ik de stad begon te zien als een bos. De samenleving en de architectuur werden ondergeschikt aan de natuur. Ik begon de gebruikelijke kijk op de stedelijke ruimte, waarin de mens centraal staat, om te keren zodat bomen de hoofdfiguren werden in de stad.' (Mitch Epstein).
In de tekst bij zijn foto's verwijst Epstein naar de Hongaarse schrijver-fotograaf Peter Nádas. Nadat Nádas de dood in de ogen keek na een hartaanval, fotografeerde hij de honderdjarige perenboom in zijn tuin op het ritme van de seizoenen ter illustratie van zijn verhaal Own Death. In 2005 verscheen Turning Back, een fotoboek van Robert Adams dat als een requiem klinkt, een getuigenis van de milieumoord ten gevolge van de ontbossing van grondgebied in het noordwesten van de Verenigde Staten. Met New York Arbor probeert Mitch Epstein een treffend antwoord te bieden op American Power en het werk van Robert Adams. Mitch Epstein laat zich inspireren door het werk van Nádas en voelt zich aangesproken door de foto's van Adams, die zowel somberheid als schoonheid uitstralen. Zo ontstaat New York Arbor, een ware ode aan de verstrijkende tijd, een ode aan het leven.
Deze tentoonstelling kwam tot stand in samenwerking met de Galerie Thomas Zander uit Keulen. In de Fondation A Stichting worden alle 42 zwart-witfoto's voor het eerst samen gepresenteerd. Tegelijkertijd met de tentoonstelling verschijnt het boek New York Arbor van Mitch Epstein bij de uitgeverij Steidl.
