Het beeld aan de macht, dat zou het motto kunnen zijn van de spektakelsamenleving waarin wij leven. Wij worden omringd door beelden en boodschappen van allerlei aard en onze wereld is er een waarin de logica van het spectaculaire de bepalende factor van de marktoutput is. Gewone dingen, onze ontspanning, grote en minder grote evenementen, niets lijkt nog te ontsnappen aan het nieuwe arsenaal aan reclamebeelden: we stoten overal op beschilderde muren, reusachtige beeldschermen en Hollywoodpanelen. Vanaf het eind van de jaren ’70 gaat Max Regenberg met zijn werk in op de alomtegenwoordigheid van reclamebeelden in de openbare ruimte. Hij zag en legde vast hoe het landschap waarin wij dag in dag uit vertoeven, in beslag werd genomen door commerciële beelden die we nu nog slechts met een half oog zien, die onze pseudobehoeften tegelijk weerspiegelen en creëren, die bedoeld zijn om onmiddellijk te verleiden en vaak slechts steeds opnieuw kunnen worden gebruikt omdat ze steunen op seksistische, discriminerende clichés.
Max Regenbergs foto’s bevatten altijd een foto van een andere aard. Op zijn reizen door Duitsland, Frankrijk, België, Canada en de Verenigde Staten fotografeerde Regenberg de reusachtige reclameborden die hij overal in de steden of langs landwegen tegenkwam. Zoals Jeff Rian aangeeft hebben al deze borden ongeacht de gebruikte taal veel met elkaar gemeen: de symbolen en tekens die erop voorkomen, behoren allemaal tot dezelfde fotografische algebra. Max Regenberg inventariseert ze als was hij een antropoloog of een banneling in een wereld waar alles beeld is. Hij werd beïnvloed door fotografen zoals August Sander, Bernd & Hilla Becher, Walker Evans, Robert Adams en Stephen Shore en stak veel op van kunstenaars zoals Lewis Baltz, Barbara Kruger, Richard Prince, Mike Mandel en Larry Sultan. Hij was gefascineerd door de genoemde overvloed aan beelden en het beslist niet onschuldige samenspel tussen natuur, architectuur, inhoud van de affiche en stedelijke context. Zelf zegt hij dat deze foto’s de culturele en politieke evolutie van onze consumptiemaatschappij vastleggen. Fair use – de titel is een rechtstreekse verwijzing naar de Amerikaanse wet op het goed gebruik van foto’s van anderen – is de eerste tentoonstelling waarop een groot aantal foto’s van Max Regenberg wordt bijeengebracht: Big Brother, een van zijn allereerste foto’s; een fotoverhaal met Tati-achtige figuurtjes met stereotiepe poses; foto’s van reclameborden in zwart-wit of in kleur en silhouetten van de archetypisch viriele cowboy M ergens opzij in het landschap.
Gebruik van het landschap' was de titel van een tentoonstelling met werk van Max Regenberg die in 2013 te zien was in de Städtische Galerie in Wolfsburg en in 2014 in het Centre de la Photographie in Genève. Deze tentoonstelling kwam tot stand in samenwerking met de Galerie Thomas Zander in Keulen.
In het kader van Summer of Photography 2014, een initiatief van BOZAR.
