Lewis Baltz werd geboren in 1945 in Newport Beach, in het zuiden van Californië, en was dus getuige van de radicale veranderingen in het landschap van zijn geboortestreek in de naoorlogse jaren. Met zijn eerste Prototypes (1967), stilzwijgende, compacte en zeer precieze zwart-witfoto’s, legde hij vast hoe banale, naamloze commerciële gebouwen zich als een inktvlek door dat landschap verspreidden. Hij bundelde zijn foto’s tot reeksen en nam in 1975 deel aan de iconische tentoonstelling New Topographics, Photographs of a Man-Altered Landscape, die met haar verfrissende benadering van landschap en grondgebied een nieuwe impuls gaf aan de documentaire esthetiek. In de jaren 1980 begon hij in kleur te werken voor een serie foto’s met een duidelijk sociale en politieke inslag. Met The Power Trilogy(1992-1995), waarin hij beelden van uiteenlopende origine verwerkt, stelt hij vragen bij het gebruik en de gevaren van de nieuwe technologieën: om zich heen grijpende bewaking, macht, afhankelijkheid... Vragen stellen, nu over de rol van het geheugen, doet hij ook met The Deaths in Newport (1989-1995), een project met een vormelijk zeer eigenzinnig verhaal waarvoor hij in de archieven dook van een lang aanslepend en sterk gemediatiseerd gerechtelijk proces. Ook Venezia-Marghera (1999-2000) bestaat uit teksten en beelden. Met dit werk belicht Lewis Baltz hoe destructief het is dat het grote museum dat de stad Venetië is, drijvende steden van plezier, aftakelende vrachtschepen en toxische industrieën één en dezelfde lagune met elkaar delen.
Deze tentoonstelling kwam tot stand in samenwerking met de Galerie Thomas Zander in Keulen en de Deichtorhallen in Hamburg.
